Unë quhem Valbona. Merrem me blegtori. Jam e martuar dhe nënë me dy fëmijë. Bashkë me familjen time jetoj në Komoran, një fshat në Kosovë. Përpara se të largohesha për në Gjermani, ne merreshim këtu në fshat me blegtori. Mbanim gjashtë deri në shtatë viça për t’i therur, duke nxjerrë kështu 700 kg mish në vit. Por kishim probleme me biznesin tonë. Na mungonin makineritë për të punuar tokën që të prodhonim mjaftueshëm ushqim për viçat. E pamë që nuk ia dilnim dot. Kështu që vendosëm të shkojmë në Gjermani me shpresën për një jetesë më të mirë.
Burri im kishte jetuar ndërkohë 15 vjet në Gjermani. Kur arritëm atje ne mendonim se im shoq mund të vazhdonte aty ku e kishte lënë përgjysmë para se të largohej. Por nuk ndodhi kështu. Na ndanë dhe na vendosën nëpër strehimore të ndryshme për azilantë. Kjo ishte një përvojë aspak e bukur. Më në fund unë u ktheva, kurse im shoq qëndroi edhe dy vite të tjerë. Po ta kisha ditur që do të ndodhte kështu nuk do të isha larguar kurrë nga Kosova.