Është ora 8.30 e mëngjesit në Beograd. Tamara Vučenović formon një numër telefoni dhe pret me durim që nga ana tjetër e linjës të përgjigjet dikush. Familja që ajo po merr në telefon është kthyer në Serbi mbrëmjen e kaluar. Prindërit dhe dy fëmijët kanë jetuar gjashtë muaj në Gjermani. Vučenović pyet në fillim si janë të gjithë, nëse janë çlodhur disi nga udhëtimi i gjatë. Ajo është këshilltare pranë „Qendrës Gjermane të Informacionit për Migracion, Aftësim Profesional dhe Karrierë“ (Deutsches Informationszentrum für Migration, Ausbildung und Karriere, DIMAK) në Serbi. Vučenović përkrah personat e kthyer që të gjejnë veten në atdheun e tyre dhe të ndërtojnë aty një perspektivë të re. Në grupin që synon të ndihmojë DIMAK-u bëjnë pjesë përveç personave të kthyer edhe popullsia lokale dhe ajo që është dëbuar nga krahina të ndryshme brenda Serbisë.
Si gjithmonë Vučenović e zhvillon bisedën me familjen e mësipërme këtë mëngjes me respekt, duke i konsideruar njerëzit me të cilët flet si të barabartë, në mënyrë të qartë e të kuptueshme në atë çka thotë.